istot

istot
cuistot
fistot

Dictionnaire des rimes. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Regardez d'autres dictionnaires:

  • histotoxique — [istotɔksik] adj. et n. m. ÉTYM. XXe (in Larousse, 1933); de histo , et toxique. ❖ ♦ Biol. Capable de détruire les tissus, les cellules. || Substance histotoxique. N. m. || Un histotoxique …   Encyclopédie Universelle

  • histotropisme — [istotʀɔpism] n. m. ÉTYM. Mil. XXe; de histo , et tropisme. ❖ ♦ Biol. Propriété qui incite certains parasites à s enfoncer dans les tissus organiques (d organismes appartenant à d autres espèces) …   Encyclopédie Universelle

  • abiogeneza — ż IV, CMs. abiogenezazie, blm biol. «domniemane powstawanie istot żywych z materii nieorganicznej lub z organicznej materii nieożywionej; samorództwo» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • animizacja — ż I, DCMs. animizacjacji, blm lit. «rodzaj przenośni przypisującej przedmiotom martwym, zjawiskom przyrody lub pojęciom abstrakcyjnym właściwości istot żywych» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • animizować — ndk IV, animizowaćzuję, animizowaćzujesz, animizowaćzuj, animizowaćował, animizowaćowany «przypisywać przedmiotom martwym, zjawiskom przyrody lub pojęciom abstrakcyjnym właściwości istot żywych» Animizująca metafora. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • australopitek — m III, DB. a, N. australopitekkiem; lm M. i paleont. australopiteki «najstarsza i najbardziej prymitywna z dotychczas znanych kopalna grupa istot człowiekowatych żyjąca w Afryce w okresie plejstocenu» ‹łac. + gr.› …   Słownik języka polskiego

  • biometria — ż I, DCMs. biometriarii, blm 1. «nauka zajmująca się ilościowym badaniem zmienności populacji organizmów, posługująca się metodami statystyki matematycznej; ma zastosowanie w antropologii, fizjologii, ekologii, genetyce, hodowli, medycynie i in.» …   Słownik języka polskiego

  • brzydula — ż I, DCMs. brzydulali; lm D. brzyduladul pot. «pieszczotliwie lub życzliwie o kimś brzydkim (zwykle w zastosowaniu do istot rodzaju żeńskiego)» Sympatyczna brzydula. Miła, chociaż brzydula …   Słownik języka polskiego

  • chóralny — «śpiewany chórem, przeznaczony do śpiewania chórem; stanowiący chór» Pieśń chóralna. Dzieła, utwory chóralne. Zespół chóralny. przen. «o dźwiękach: pochodzący jednocześnie od wielu istot; zbiorowy, ogólny» Chóralny śmiech, płacz, wrzask. Chóralny …   Słownik języka polskiego

  • deifikacja — ż I, DCMs. deifikacjacji, blm «wyniesienie istot żywych lub rzeczy do godności bóstwa; ubóstwienie» Deifikacja przyrody, słońca. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”